Into the Soul of The Blues

Spotify afspeellijst Als mensen me vragen naar mijn passie voor de blues,  dan vertel ik altijd heel enthousiast over de Gentse bluesclub Missy Sippy . En over Tiny Legs Tim , Tim de Graeve, de motor van de club, de bezieler van de Gentse bluesscene. Op woensdag 25 mei werden we getroffen door onwezenlijk nieuws: Tim is overleden. Veel te vroeg gestorven, op de leeftijd van 44 jaar. De Gentse bluesfamilie is in rouw, en met deze pagina wil ik een eerbetoon brengen aan een lieve en integere man, een fantastische muzikant en een gepassioneerde bluesliefhebber, de bezieler van de Gentse blues, Tiny Legs Tim. Ik moet toegeven, ik heb een beetje getwijfeld om deze pagina te schrijven. Is het wel gepast? Want wie ben ik… O ja, ik heb Tim gekend. Maar ik ben niet de enige, en heel wat Gentse bluesmuzikanten en bluesliefhebbers stonden veel dichter aan zijn zijde. Zij kreunen onder het gemis van hun bluesbroeder. Maar het overlijden van Tim heeft ook bij mij een diepe indruk nagelaten. En in

" Varenwinkel! Varenwinkel! " Wanneer presentator Geert "de bluesdokter" de woorden laat galmen over het festivalterrein, veren alle bluesvrouwen en hun bebaarde bluesmannen recht om zich met een frisse pint in de hand naar de tent te reppen. Het (Ge)Varenwinkel Bluesfestival was aan haar vierentwintigste editie toe. Het feest begon al met een voorbeschouwing op donderdag 25 augustus, kleinschalig - al waren dit jaar blijkbaar al heel wat liefhebbers vroeg afgezakt naar het kleine dorpje in de Kempen. Zelf heb ik pas vrijdag aangeschoven, en daardoor moest ik de DJ-set van Jimmy Hendrickx missen. Jammer, want ik herinner me de joviale man als een fenomeen, en dan niet enkel in zijn sterke muziekkeuze, maar ook in zijn enthousiaste verschijning op het podium. Vrijdag 26 augustus Op vrijdag kregen  The Catsmokes  uit Averbode de eer om het publiek op te warmen met hun gladde rockabilly-blues en onversneden Rock 'n Roll. En hun rol als opener vervulden ze met glan

Spotify afspeellijst Foto LeSoir.be " Je moet goed gek zijn om dit te doen. Maar het was meer dan de moeite waard. " - dat was mijn allereerste gevoel na het concert van The Rolling Stones op maandag 11 juli in het Koning Boudewijnstadion in Brussel. Alleen en ongeremd wist ik een plekje te claimen, helemaal vooraan in het vak dat bij mijn ticketklasse hoorde. En meteen nadat ik mijn territorium min of meer had afgebakend, werden rondom mij de rangen gesloten: vanaf nu was er geen doorkomen meer aan. Gevolg: vijf uur lang rechtstaan op een kleine vierkante meter met de brandende zon hoog aan de hemel, de pintjes onbereikbaar, het toilet nog minder bereikbaar en zélfs geen 4G. Maar ik was mentaal helemaal voorbereid, ik was er klaar voor: niets zou mijn allereerste concert van de mythische Stones nog in de weg staan. Gigaconcerten zijn per definitie niet echt mijn ding, noem me gerust een meerwaardezoeker. Maar een viering van zestig jaar Rock 'n Roll gemarineerd in de