T-bone Walker - Very Rare
Spotify afspeellijst
T-Bone walker kan je niet zomaar negeren. Geboren in Texas (V.S.) in 1910 was hij immers één van de meest invloedrijke bluesmuzikanten van het begin van de twintigste eeuw. Geboren als Aaron Thibeaux Walker, kreeg hij van zijn tante de bijnaam "T-bow", waaraan hij de artiestennaam "T-Bone" ontleende. T-Bone startte zijn muzikale carrière als "lead-boy" van Blind Lemon Jefferson. Hij was ook één van de eerste muzikanten die de elektrische gitaar in de hand nam, met een geluid dat de komende jaren de blues zou typeren.
In 1942 werden de eerste opnames onder de naam "T-Bone Walker" gemaakt, het jaar nadien had hij zijn eerste hit met "Stormy Monday Blues". T-Bone Walker had een belangrijke invloed op de drie Kings: B.B. King, Albert King en Freddie King. T-Bone Walker werd een nationale attractie dankzij zijn acrobatische stunts; hij zette zich tijdens de nummers met de benen in spreidstand en bespeelde als eerste de gitaar met de tanden. Ook Jimi Hendrix, Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan en Chuck Berry haalden hun inspiratie uit het repertoire van T-Bone Walker.
T-Bone walker overleed in januari 1975 op 64 jarige-leeftijd. Het album "Very Rare" dateert uit de latere periode van T-Bone Walker (1973).
T-Bone gaat van bij de eerste noot in staking... In een stevig shuffle tempo zingt hij "Striking On You, Baby". In de blues hoor je vaak een aanklacht tegen "the boss". Om echter niemand tegen de schenen te stampen, sprak men in de tekst de vrouw aan in plaats van de baas.
"Please send me someone to love" is een blues ballad van Percy Mayfield. Het nummer verhaalt een wereld vol problemen in conflict met de persoonlijke behoefte aan liefde. Het nummer werd later onder meer nog gecoverd door B.B. King op het album Deuces Wild. Na "Brother Bill (The last clean shirt)" volgt het gevoelige "Evening". Het nummer start traag en diep, al gauw komt de band ondersteuning bieden. Je hoort hier voor het eerst de gitaarstijl van T-Bone Walker, in duet met de blazers. "The come back" heeft aanvankelijk een heel jazzy-feeling. Al gauw valt T-Bone in met zijn vertrouwde gitaarstijl; geniet van de strakke "bandings", uniek voor de beginperiode van de elektrische blues.
Op "Your picture done faded" neemt de percussie de bovenhand in een stompend bluesritme. "Don't give me the run around" is heeft alweer een jazzy feeling - typisch voor de jaren '20 - en komt langzaam maar zeker op gang. Op het mooie "Hard times" hoor je de gitaar fijn geweven doorheen de klagerige zang.
"Everyday I have the blues", een nummer eerst gebracht als piano-ballad door Pinetop Perkins, toont een prachtig staaltje van T-Bones gitaarkunsten. Het nummer is, zoals veel bluesnummers, gestructureerd met een zangdeel, beantwoord door de solo van gitaar en blazers. De gitaar brengt verfijne riffs met expressieve bandings die het verhaal ondersteunen. Je hoort in het nummer ontegensprekelijk waar B.B. King de mosterd haalde.
"Person To Person" is een rustgevende ballad met een ludieke tekst:
Ain't no use to telephone me
I can't make love through the telephone
All the time you telephone me
You could be coming home
Het zwoele "Fever" van Eddie Cooley is meest bekend in de versie van Peggy Lee. De blazers aan het eind nemen je in vervoering. "Three Corn Patches" zet je aan het swingen, waarna we met de romantische ballad "I'm Still In Love With You" weer in een melancholische stemming komen. Ook hier laat T-Bone zijn gitaar het verhaal vertellen. Met Rosco Gordon's pittige en ritmische "Just A Little Bit" worden we weer uit onze droom geknipt. "James Junior" is een trage blues shuffle. De fluit aan het einde klinkt warm en origineel. "Been Down So Long" is weer een slepende ballad. "If You Don't Come Back" laat de crooner in T-Bone Walker weer naar boven komen, gevolgd door het immens bekende "Kansas City". Op "I Done Got Over It" - een nummer van Eddie Guitar Slim - komt de verfijnde gitaarstijl van T-Bone Walker nogmaals aan bod.
De kers op de taart komt aan het eind van het album met het tijdloos mooie "Stormy Monday Blues". Luister naar de rustgevende gitaarlijn, de melodieuze bendings, de expressie en de tederheid in het geheel.
B.B King vertelde dat dit nummer hem inspireerde om gitaar te leren spelen. "I can still hear T-Bone in my mind today, from that first record I heard, ‘Stormy Monday.’ He was the first electric guitar player I heard on record. He made me so that I knew I just had to go out and get an electric guitar.”
Spotify afspeellijst
T-Bone walker kan je niet zomaar negeren. Geboren in Texas (V.S.) in 1910 was hij immers één van de meest invloedrijke bluesmuzikanten van het begin van de twintigste eeuw. Geboren als Aaron Thibeaux Walker, kreeg hij van zijn tante de bijnaam "T-bow", waaraan hij de artiestennaam "T-Bone" ontleende. T-Bone startte zijn muzikale carrière als "lead-boy" van Blind Lemon Jefferson. Hij was ook één van de eerste muzikanten die de elektrische gitaar in de hand nam, met een geluid dat de komende jaren de blues zou typeren.
In 1942 werden de eerste opnames onder de naam "T-Bone Walker" gemaakt, het jaar nadien had hij zijn eerste hit met "Stormy Monday Blues". T-Bone Walker had een belangrijke invloed op de drie Kings: B.B. King, Albert King en Freddie King. T-Bone Walker werd een nationale attractie dankzij zijn acrobatische stunts; hij zette zich tijdens de nummers met de benen in spreidstand en bespeelde als eerste de gitaar met de tanden. Ook Jimi Hendrix, Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan en Chuck Berry haalden hun inspiratie uit het repertoire van T-Bone Walker.
T-Bone walker overleed in januari 1975 op 64 jarige-leeftijd. Het album "Very Rare" dateert uit de latere periode van T-Bone Walker (1973).
T-Bone gaat van bij de eerste noot in staking... In een stevig shuffle tempo zingt hij "Striking On You, Baby". In de blues hoor je vaak een aanklacht tegen "the boss". Om echter niemand tegen de schenen te stampen, sprak men in de tekst de vrouw aan in plaats van de baas.
"Please send me someone to love" is een blues ballad van Percy Mayfield. Het nummer verhaalt een wereld vol problemen in conflict met de persoonlijke behoefte aan liefde. Het nummer werd later onder meer nog gecoverd door B.B. King op het album Deuces Wild. Na "Brother Bill (The last clean shirt)" volgt het gevoelige "Evening". Het nummer start traag en diep, al gauw komt de band ondersteuning bieden. Je hoort hier voor het eerst de gitaarstijl van T-Bone Walker, in duet met de blazers. "The come back" heeft aanvankelijk een heel jazzy-feeling. Al gauw valt T-Bone in met zijn vertrouwde gitaarstijl; geniet van de strakke "bandings", uniek voor de beginperiode van de elektrische blues.
Op "Your picture done faded" neemt de percussie de bovenhand in een stompend bluesritme. "Don't give me the run around" is heeft alweer een jazzy feeling - typisch voor de jaren '20 - en komt langzaam maar zeker op gang. Op het mooie "Hard times" hoor je de gitaar fijn geweven doorheen de klagerige zang.
"Everyday I have the blues", een nummer eerst gebracht als piano-ballad door Pinetop Perkins, toont een prachtig staaltje van T-Bones gitaarkunsten. Het nummer is, zoals veel bluesnummers, gestructureerd met een zangdeel, beantwoord door de solo van gitaar en blazers. De gitaar brengt verfijne riffs met expressieve bandings die het verhaal ondersteunen. Je hoort in het nummer ontegensprekelijk waar B.B. King de mosterd haalde.
"Person To Person" is een rustgevende ballad met een ludieke tekst:
Ain't no use to telephone me
I can't make love through the telephone
All the time you telephone me
You could be coming home
Het zwoele "Fever" van Eddie Cooley is meest bekend in de versie van Peggy Lee. De blazers aan het eind nemen je in vervoering. "Three Corn Patches" zet je aan het swingen, waarna we met de romantische ballad "I'm Still In Love With You" weer in een melancholische stemming komen. Ook hier laat T-Bone zijn gitaar het verhaal vertellen. Met Rosco Gordon's pittige en ritmische "Just A Little Bit" worden we weer uit onze droom geknipt. "James Junior" is een trage blues shuffle. De fluit aan het einde klinkt warm en origineel. "Been Down So Long" is weer een slepende ballad. "If You Don't Come Back" laat de crooner in T-Bone Walker weer naar boven komen, gevolgd door het immens bekende "Kansas City". Op "I Done Got Over It" - een nummer van Eddie Guitar Slim - komt de verfijnde gitaarstijl van T-Bone Walker nogmaals aan bod.
De kers op de taart komt aan het eind van het album met het tijdloos mooie "Stormy Monday Blues". Luister naar de rustgevende gitaarlijn, de melodieuze bendings, de expressie en de tederheid in het geheel.
They call it stormy Monday, but Tuesday's just as bad
They call it stormy Monday, but Tuesday's just as bad
Wednesday's worse, and Thursday's also sad
Yes the eagle flies on Friday, and Saturday I go out to play
Eagle flies on Friday, and Saturday I go out to play
Sunday I go to church, then I kneel down and pray
Lord have mercy, Lord have mercy on me
Lord have mercy, my heart's in misery
Crazy about my baby, yes, send her home to me
(Aaron Walker)
B.B King vertelde dat dit nummer hem inspireerde om gitaar te leren spelen. "I can still hear T-Bone in my mind today, from that first record I heard, ‘Stormy Monday.’ He was the first electric guitar player I heard on record. He made me so that I knew I just had to go out and get an electric guitar.”
Spotify afspeellijst