Klazziek - Een afspeellijst van Moussa Rasé
Spotify-afspeellijst
Omhuld door een paarse nevel herkennen we de bluesy tonen van Jimi Hendrix' "Purple Haze", in een uitdagende versie van The Kronos Kwartet. Klassiek, jazz of blues? Moussa Rasé brengt ons bewust in verwarring. "Excuse me, while I kiss this guy"! En na deze ultieme psychedelica kan niemand nog de macht van Orpheus weerstaan. Met zang en lier brengt de mythische goddelijkheid ons in vervoering, op de akkoorden van Gluck's "Orfeo ed Euridice".
We zijn in de mood. Onze mojo werkt en kan haar doel niet meer missen. De tijd is rijp voor een ode aan "Maria" uit West Side Story. In al onze toewijding richten we onze smeekbede ook tot de heilige Mater Maria: "Stabat Mater Dolorosa" van Pergolesi.
We zijn in de mood. Onze mojo werkt en kan haar doel niet meer missen. De tijd is rijp voor een ode aan "Maria" uit West Side Story. In al onze toewijding richten we onze smeekbede ook tot de heilige Mater Maria: "Stabat Mater Dolorosa" van Pergolesi.
Diepe devotie alom. De paarse nevel trekt op en maakt plaats voor een dikke grijze walm. Een ode aan de sigaar mag hier niet ontbreken. "So I Have My Cigar". Belgisch muzikoloog en kunsthistoricus Paul van Nevel weet er alles van.
Nu eerst horen we metallische klanken, virtuoos knap geïmiteerd door de strijkers van het Balanescu Quartet, dan doemen plots The Robots van Kraftwerk - pioniers van de electronische muziek - op uit de rook. Alweer werden we op het verkeerde been gezet.
Na wat rondjes draaien - "Inflatedbyspinning" van Ambrose Akinmusire - wordt de stemming weemoediger met het slepende "Adagio For Strings" van Barber. Ter nagedachtenis van ene Francis zet Walter Hus dan weer een compositie, geschreven voor een groots strijkerskwartet - "Took My Bath Like Marat" - om in een tienvingerige piano-solo versie die eerst op je inhamert om aan het einde fragiel zacht te vertederen. Verbaasd dansen we de "Gnossiennes No 2 - Avec Etonnement" van Erik Satie.
Na wat rondjes draaien - "Inflatedbyspinning" van Ambrose Akinmusire - wordt de stemming weemoediger met het slepende "Adagio For Strings" van Barber. Ter nagedachtenis van ene Francis zet Walter Hus dan weer een compositie, geschreven voor een groots strijkerskwartet - "Took My Bath Like Marat" - om in een tienvingerige piano-solo versie die eerst op je inhamert om aan het einde fragiel zacht te vertederen. Verbaasd dansen we de "Gnossiennes No 2 - Avec Etonnement" van Erik Satie.
We maken even ruimte voor een mediterraan ommetje. Met "Will O' The Wisp" brengt Miles Davis het warme Spanje in de jazz. De kastagnetten kletteren. Op naar Rome, waar we het nachtleven induiken met "La Dolce Vita" en "La Dolce Vita: Parlami Di Me". In de wee-wee hours stelt Michael Nyman ons voor aan "The Lady In The Red Hat".
Een kater van het filmische nachtleven? Dan is er tijd voor koffie!
Ei! wie schmeckt der Coffee süße,
Lieblicher als tausend Küsse,
Milder als Muskatenwein.
Coffee, Coffee muss ich haben,
Und wenn jemand mich will laben,
Ach, so schenkt mir Coffee ein!
Hoe smaakt de zoete koffie,
Beter dan duizend kussen,
Milder dan Muskatenwijn.
Ik moet koffie, koffie hebben!
En als iemand me wil laven,
Schenk me dan koffie in!
("Coffee Aria" - Tafelmusik Baroque Orchestra)
Ach, wat loopt een jaartje snel; de zomer staat weer voor de deur! Met "Summertime", een aria uit 1935 geschreven door George Gershwin, bij jazz en blues liefhebbers liefhebbers zeker gekend in de versie van Billie Holiday, Ella Fitzgerald, Clarence Gatemouth Brown of Janis Joplin. Hoogzomer intussen, en Nino Rota brengt de ontknoping van de populaire misdaadfilm The Godfather weer tot leven.
Na Purple Haze en The Robots wordt in deze afspeellijst ook nog Metallica's "Nothing Else Matters" in een klassiek kleedje gestoken, ditmaal door de Finse metal band Apocaliptica. Na de link naar heavy metal zorgt Eric Satie voor enige vertraging in de dans met de "Gnossiennes: No 1 - Lent".
Na Purple Haze en The Robots wordt in deze afspeellijst ook nog Metallica's "Nothing Else Matters" in een klassiek kleedje gestoken, ditmaal door de Finse metal band Apocaliptica. Na de link naar heavy metal zorgt Eric Satie voor enige vertraging in de dans met de "Gnossiennes: No 1 - Lent".
"Human Nature" is alweer een boeiende jazz-interpretatie van Michael Jackson's "Human Nature" en Stevie Wonder's "Big Brother". Vijay Lyer verschoont het coveren van een nummer met de Engelse term "versioning"; het gaat immers om de adaptatie van een nummer in een volledig nieuwe improvisatie.
We zijn alweer flink gedesoriënteerd! We dwalen, maar ergens is er zeker een plaats voor ons. "Somewhere". Misschien belanden we wel in de paradijselijke stad Mahagonny? "Aufstieg und fall der Stadt Mahagonny".
De Zuid-Afrikaanse jazz-zangeres Sibongile Khumalu claimt, in de rol van Princess Kadinizulu, een krachtig "Ngyamazi Uzibhebhu" ofte "I can never forget him".
Rust goed, Heilige Beenderen
Die ik nu niet meer beween
Rust goed, en breng me tot rust
(Ruht Wohl Ihr Heiligen Gebeine - J.S. Bach)
In "Arr Pluhar: Verdi Prati" komt de dramatische barok van Hãndel alweer mooi in unie met de muziek van een jazz ensemble, het onbetwistbare doel van deze reis. Händel wordt er alvast helemaal wild van - "Hãndel goes wild"! Brad Mehldau antwoordt met een "After Bach: Rondo" op piano. Ook Mozart's muziek wordt onder handen genomen op het album "Mozart l'Egyptien". "De Courson: No. 23, Concerto pour Oud et Piano", een fusie van Mozart met Egyptische ritmes en klanken.
Het slotnummer "Borders Behind", waarin de Palestijnse oud-speler gebruik maakt van Indische, Spaanse en Franse invloeden, opent een venster op de wereld. Net als deze afspeellijst in zijn geheel.
Met "Klazziek" zet DJ Moussa Rasé ons alweer op weg voor een muzikale speurtocht. Het is een afspeellijst vol nummers met een dubbele bodem waarin gouden schatten verborgen liggen. Een muzikale puzzel die de blik op de wereld en de wereld van de muziek verruimt!